Oρχίτιδα , είναι ο ιατρικός όρος που περιγράφει την οξεία φλεγμονή του όρχεως, η οποία στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων αφορά μόνο τον έναν όρχι.
Η φλεγμονή σε αρκετές περιπτώσεις , μπορεί να αφορά εκτός από τον όρχι και την σύστοιχη αυτού επιδιδυμίδα , το σωληνάκι δηλαδή από το οποίο περνάνε τα σπερματοζωάρια από τον όρχι για να φτάσουν στον προστάτη οπότε μιλάμε για ορχεοεπιδυδιμίτιδα.
Η Ορχίτιδα σπανίως εμφανίζεται σαν ανεξάρτητη και μεμονωμένη πάθηση και συνηθέστερα αποτελεί συνεπακόλουθο μίας επιδιδυμίτιδας ή επιπλοκή άλλης νόσου όπως παρωτίτιδας ( ιδιαίτερη προσοχή στα αγοράκια που νοσούν , καθότι συνδυάζεται κάποιες φορές με ατροφία του προσβεβλημένου όρχεως και με υπογονιμότητα στην ενήλικη ζωή ), βρουκέλλωσης, γρίπης, διφθερίτιδας, ανεμοβλογιάς ή σχιστοσωμίασης.
Τέλος , ο ασθενής με ορχίτιδα οφείλει να απευθύνεται πάντοτε στον Ουρολόγο Ιατρό του , διότι σε κάποιες περιπτώσεις , η κλινική του εικόνα, μπορεί να υποκρύπτει μία φλεγμονώδη μορφή καρκίνου του όρχεως.
Συνηθέστερα, αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι κάποιος μικροοργανισμός (κατά κύριο λόγο βακτήριο ή ιός ), που φτάνει στο πάσχων όργανο στο πλείστον των περιπτώσεων μέσω της σεξουαλικής επαφής χωρίς κατάλληλη προφύλαξη ή σπανιότερα από μολυσμένα ούρα.
Συμπτώματα ορχίτιδασ
Συνηθέστερα εμφανίζονται σημεία φλεγμονής στον σύστοιχο όρχι , ήτοι οίδημα, ερυθρότητα, θερμότητα και σε κάποιες περιπτώσεις πόνος (ορχεοδυνία). Κάποιες φορές συνυπάρχουν υψηλός πυρετός με ρίγος και αίσθημα κακουχίας , καυσουρία – δυσουρία (κάψιμο και πόνος αντίστοιχα , κατά τη διούρηση) ή/και συχνουρία ή/και δύσοσμες και ιδιάζουσες εκκρίσεις από το πέος, ενώ δεν είναι πάντα σταθερά ως ψηλαφητά ευρήματα, η διόγκωση και η σκλήρυνση του πάσχοντος όρχεως, καθώς και η παρουσία αίματος στο σπέρμα.
Μπορεί να παρατηρείται πόνος , στον πάσχοντα όρχι , κατά την σεξουαλική επαφή ή την εκσπερμάτωση, καθώς και κατά την διάρκεια των εντερικών κενώσεων (αφόδευση).
Τέλος, συχνή είναι η διόγκωση των σύστοιχων βουβωνικών λεμφαδένων. Χαρακτηριστική είναι η ανακούφιση που συνήθως απολαμβάνει ο ασθενής, ανασηκώνοντας τον πάσχοντα ή τους πάσχοντες όρχεις. Η συνήθης διάρκεια των συμπτωμάτων, είναι από μερικές ημέρες έως και λιγότερο από έξι εβδομάδες.
Θεραπεία ορχίτιδασ
Η θεραπεία είναι συνήθως συντηρητική και περιλαμβάνει τη χορήγηση αντιβιοτικών ( αν και μερικά στελέχη βακτηρίων έχουν γίνει ανθεκτικά σε αυτά ) και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, την κατάκλιση του αρρώστου, την τοποθέτηση του οσχέου σε ανάρροπη (προς τα πάνω) θέση και την τοποθέτηση ψυχρών επιθεμάτων , δράσεις οι ανωτέρω , που επιταχύνουν την υποχώρηση της φλεγμονής.
Μερικές φορές η χειρουργική επέμβαση βοηθά στην αντιμετώπιση των επιπλοκών μιας λοίμωξης. Καθώς παράγεται συνεχώς σπέρμα, η γονιμότητα ανακτάται, αλλά μπορεί να χρειαστεί ένας κύκλος 72 ημερών για πλήρη αποκατάσταση της σεξουαλικής και οργανικής λειτουργικότητας.